Zaman Kalmadı

Beklediğim şeyi neden beklediğimi bile bilmiyorum ama hazırlığını yapıyorum. "Çok üzüleceğim bak gör, çok zor olacak" diyorum nedense kendime sürekli... Bir insanın, kendine yapabileceği en saçma şey bu! Gel de engel ol hadi...
Gitti, gidecek az kaldı, son zamanlar, bu son tatil, son eğlenceler, son yemekler ... Her şeyi bitirdik, şimdi bir de bunu deneyeceğiz beraber. Ha! beraber diyorum; bilmiyorum ya o bensiz ya da ben onsuz devam edebiliriz de kim bilir?... Ama kendime yaptığım bu işkenceye devam etmek istemiyorum artık. Belki bugünden sonra başarabilirim. Kafamda neler olabileceğini canlandırırken yaşadığım saçma negatiflikten kurtarıyorum kendimi. Bugün bu kararı almak bile güzel :)