Bu Mesaj Sana Özel

İş hayatındaki zorluklar, üstesinden gelemeyecekmişiz gibi durduğunda, yapabileceğimiz en güzel şey; cebimizdekilere göz atmaktır.

Cebimizdekiler yüzümüzde bir gülümsemeye neden olmuyorsa, gitme zamanı gelmiş demektir...

Özel yaşamda olduğu gibi, iş hayatında da inişler, çıkışlar, dalgalanmalar ve durgun süreçler yaşanabilir. Önemli olan, en kötü anda bile olumlu tarafı var mı diye düşünmek ve varsa en çok o taraftan bakmaya çabalamaktır. Herkesin başarabileceği bir şey değil bu. Çünkü zorluk, her bünyede farklı ağırdır. Üstesinden gelemeyeceğimiz şey yoktur bu hayatta. Böyle söylüyorum, çünkü sizlerden öğrendiğim bu. Hepinizin birbirinden farklı hikayesi var. Gördüm ki, hepiniz üstesinden gelmişsiniz, gelmeye devam ediyorsunuz.

Bu satırları yazarken, ilk kez “ne düşünürsünüz” diye düşünmedim. Tek istediğim; yaşadığımız sıkıcı, zor, stresli, yoğun ve mutsuz günlerin geçeceğini hatırlatmaktı. Bu da bir süreç. Gönülden inanan, içindeki ışığı, yüzündeki tebessümü kaybetmeyen herkesin tamamlayabileceği bir süreç. Tam aksi tanımdakilerinse, tıkanıp kalacağı umutsuz bir süreç...

Her biriniz ayrı ayrı değerlisiniz. Hayatlarınız, kararlarınız, hayalleriniz değerli.

İş hayatında bu değeri sabit kılmak için; biraz çaba harcamak, sağlam bir karakterle yaşamaya devam etmek, saygı ve sevgiyi asla bünyeden uzaklaştırmamak gerek.

Eğer isterseniz, bu sıkıntılı, sancılı süreci de aşabilirsiniz. Şimdiyi değil, yarını düşünün yeter ki...

Hayatın her anı için;

İyi şanslar,

DY

Bugün

İçimde taşanları, kendi taşımak üzere alabilecek biri yoktu etrafımda. Bundan sonra olması da mümkün değildi. Bencilliğin ve umursamazlığın yönettiği kalplerle doluydu gün artık.

Çocukça ve hatta sağlıksız bir duruşla; üstesinden gelmeye gayret ederken: suların kontrol edemeyeceğim seviyelere yükselişini izlediğimi fark ettim. Oysa yapmam gereken yüzmeyi öğrenmekti. Yüz! Yüz hadi! komutu gelse de güçlü bir sesle; beceremedim. Kulaç atmam, yol almam gerekiyordu. Bildiğim buydu, uyguladığım başka...

İnsan kendi çözümlerini bulmaya gayret ederdi bana göre. Ben de yüzemiyordum ama boğulmak da istemiyordum. Çok korkuyor ve tutunmak istiyordum bir şeylere.

Kendimi buldum!
İçimdeki bana tutundum ve şimdi,o suda boğulmadan, hayatta kalmayı başarıyorum. Belki çok uzun süre sular çekilmeyecek, olsun. İçimde öyle bir ben var ki; hayatta kalmaya devam edecek.

DY