Mavi Kapı

Kapalı bir kapı var önümde. Açıp girebilirim ama uzun süredir önündeyim. Kıpırdamıyorum.

Rengi mavi kapının... İçerden hiçbir ses gelmiyor. Korkuyorum.

Uzanıp uzanıp geri çekiyorum kendimi. Önce çalsam mı kapıyı? Zili de yok ki?

Kapı önümde kapalı haliyle duruyor ama içeri giremiyorum. Arkamı dönüp gidemiyorum da...

En sevdiğime umut bağlıyorum. Ona soruyorum "yardım eder misin?"

"Yalnızsın. Kararı kendin vereceksin" diyor. Dönüp arkasını gidiyor. Kapı masmavi, gökyüzü gibi...

Ama sessiz işte... Korkuyorum.

Sanki haftalardır aynı kapının önündeydim. Artık bir karar verip harekete geçmeliydim.

Ya açacak içeri girecektim ya da arkamı dönüp gidecek.

Uzanacağım ve açacağım kapıyı.

Biliyorum. Sondayım...

DY

Anlar mı?

Hayat senin sandığın kadar uzun değil. Senin planlarını uygulamanı beklemeyebilir. Unuttuğun bir detay oldu bu hep. Erteledin… Sevdin ertelemeyi, korkmadın. Oysa ne sen, ne de bir başkası bilmiyordu kalan ömrünü, kalan gününü…

Hayat senin sandığın kadar uzun değildi… Göremedin.

Aslında birkaç dakika bakabilseydin gerçekten dışardan ona. Hayata biraz farkında olup bakabilseydin keşke…

Canın neyi ne zaman istese yapabilseydin, ertelemeseydin keşke. Yanında hep bu sesle sürekli vardım. Sanki ben senin iç sesindim. Hep vardım, oradaydım. Durmadan hatırlattım sana. Ama yetemedim. Hatırlaman seni harekete geçiremedi.

Kış gelip geçti, yazlar da… Bir güzel harcadın ömrünü. Yaşlarına üzülmedin. Oysa bak zaman acımadı bize…

DY

Zor Olan

Çok zordu biliyor musun?
İnsan olup da bu hayali kurmamak çok zordu. Seninle yaşlanmayı istememek.
Seni bu kadar büyütmüşken içimde, senden vazgeçmek, seninle geleceğe dair bir hayal kurmamak çok zordu.
Sana saygı duymak kolay olandı. Anlamak zor. Seni anladığımı söyledim ya aslında hiç anlamamıştım. Bir tek kelimeni bile anlamamıştım!
Artık yoruldum. Düşlerim de bitti, hayallerim de korkma! Sen de anlatmaya çalışma artık kendini.
Etrafıma baktığımda gördüğümü sen görmüyorsan, benim istediğimi istemiyorsan, benim hislerimi paylaşmıyorsan, ikimiz de bir şey yapamayız. Kabul ettiğim tek şey bu. Sözlerin değil. Sözlerin güvenli değil...
Bu anlatılacak bir şey değil, öğretilecek de... Bu hissedilebilir. Sen hissedemedin.
Seni suçlamayacağım asla. Hayatım boyunca bir an bile seni suçlamayacağım. Tek istediğim ne biliyor musun? Pişman olman. Bu seçiminle; aslında bir vazgeçişe kalkıştığını anladığında, deliler gibi pişman olman.

DY