Gezgin CADI

Seçim Benim Olmalı

Dünyayı anlamaya başlarmış insan otuzunda. Hayatı tanır, sever ya da vazgeçermiş.

Son zamanlarda nasıl bir şanssa bu; üst üste geldi öfke krizleri. Sevmedim dediğim her şey geldi buldu beni. Korkmak istemedim olacaklardan ama zihnimde iyi bir şey de canlanmadı günlerdir.

Zorlanıyordum...

Stresin beni yavaş yavaş erittiğini düşünüyordum. Kalbim normal ritmini unutmuş, artık sürekli hızlı çarpmaya başlamıştı. Nefes alıp almadığımın farkına vardığımda hep çok geç kalmış oluyordum. Bedenime yaptığım haksızlığa son vermek için...

Hani ben farkında yaşıyordum hayatı? Hani ben alıcıları açık biriydim?

Hayat, o kadar da toz pembe değil biliyordum da bu kadar zorlanacağımı da düşünmedim hiç!

Yorgundum...

Yeten ve kalan nefesimle, son defa söyleyecektim. Ona da başkasına da... Dinlerler mi bilmiyordum ama söyleyecektim...

Strese maruz kaldığım için mutsuz ve yorgun düştüm. Bana ait yaşam alanını, stresle daraltan ve özgürlüğümü kısıtlayan herkesi, çıkarmak istiyorum hayatımdan ve her şeyi...
Gerçek olan benim, bir gün anıları ve huzurlu yaşamı sona erecek olan da benim. Öyleyse kararları ben vermeliyim.

Gitmeyi seçebilmeliyim. Vazgeçebilmeyi de...

DY

25/05/2012