Zor Olan

Çok zordu biliyor musun?
İnsan olup da bu hayali kurmamak çok zordu. Seninle yaşlanmayı istememek.
Seni bu kadar büyütmüşken içimde, senden vazgeçmek, seninle geleceğe dair bir hayal kurmamak çok zordu.
Sana saygı duymak kolay olandı. Anlamak zor. Seni anladığımı söyledim ya aslında hiç anlamamıştım. Bir tek kelimeni bile anlamamıştım!
Artık yoruldum. Düşlerim de bitti, hayallerim de korkma! Sen de anlatmaya çalışma artık kendini.
Etrafıma baktığımda gördüğümü sen görmüyorsan, benim istediğimi istemiyorsan, benim hislerimi paylaşmıyorsan, ikimiz de bir şey yapamayız. Kabul ettiğim tek şey bu. Sözlerin değil. Sözlerin güvenli değil...
Bu anlatılacak bir şey değil, öğretilecek de... Bu hissedilebilir. Sen hissedemedin.
Seni suçlamayacağım asla. Hayatım boyunca bir an bile seni suçlamayacağım. Tek istediğim ne biliyor musun? Pişman olman. Bu seçiminle; aslında bir vazgeçişe kalkıştığını anladığında, deliler gibi pişman olman.

DY